قرارداد معلمان «کار معین» ۹ ماهه بود!
تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۸۸۰۶۶
به گزارش ایسنا، مسعود بهرامی در برنامه تهران بیست شبکه پنج سیما، درباره کمبود نیروی انسانی خدماتی در مدارس اظهار کرد: آخرین باری که در آموزش و پرورش جذب نیروی خدماتی داشتیم سال ۹۱ بوده است.
خروج یک سوم نیروهای خدماتی از آموزش و پرورش طی یک دهه اخیر
وی ادامه داد: در این ۱۱ سال تقریبا یک سوم نیروهای ما به دلیل اتمام سنوات خدمتی جدا شدند و برخی نیز کهولت سن دارند که این عوامل شرایط ما را سخت کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدیر کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران همچنین درباره نیروهای «قرارداد معین» نیز توضیح داد: تعدادی همکار داشتیم که سال گذشته قرار داد کار معین شدند. این همکاران قبلا به شیوههای خرید خدمات آموزشی و غیره با ما کار میکردند. در این راستا سازمان اداری و استخدامی یک مجوز مصداقی و موردی برای طول سال تحصیلی گذشته داد.
بهرامی افزود: اینکه چرا قرارداد این نیروها در سال قبل ۹ ماهه بسته شده، به دلیل تصمیم سازمان اداری و استخدامی بود. الان این همکاران در فرآیند تبدیل وضعیت از طریق آزمون ماده ۲۸ هستند یعنی یا رشته آنها به پایه ابتدایی مربوط میشود که در آزمون شرکت کردند و اگر پذیرفته شوند استخدام میشوند و یا با شرکت در آزمون دبیری ۱۲ مرداد برای مقطع متوسطه جذب میشوند. در واقع این نیروها در حال تبدیل وضعیت هستند و انشاالله پیمانی میشوند.
مشکل تراکم دانش آموز در شهرستانهای استان تهرانبهرامی درباره وضعیت تراکم دانش آموز مدارس در شهرستانهای استان تهران، اظهار کرد: در شهرستانهای استان تهران که از فیروزکوه تا ملارد را شامل میشود تقریبا همه شهرستانها به جز دو، سه منطقه مشکل تراکم دارند. به این معنا که تراکم دانش آموزی ما از میانگین کشوری بیشتر است. بخشی از آن به احداث و ساخت مدارس جدید معطوف میشود و بخشی دیگر معطوف به برنامه ریزی است.
مدرسه سه شیفته نداریممدیر کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران یادآور شد: در بخش برنامهریزی تدابیری را در خصوص جابهجایی مدارس خاص داریم و اگر شرایط وجود داشته باشد میتوانیم از نوبت دوم مدارس استفاده کنیم و یا با تمهید نیروی انسانی ساماندهی انجام دهیم و این شرایط را کاهش دهیم. در جاهایی مثل شهرستان بهارستان و قدس واقعا تراکم ما بالا است.
متوسط تراکم کلاسی در شهرستانهای استان تهران ۳۲ استوی با بیان اینکه مدرسه سه شیفت نداریم اما دو شیفت داریم، ادامه داد: تراکم کلاسی ما در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۱ تقریبا به طور متوسط ۳۲ است اما میانگین کشور ۲۴ نفر است. باید برنامهریزی بلند مدت داشته باشیم. بخشی از این برنامهریزی به سمت احداث مدارس با سازههای سبک میرود، بخشی دیگر در تخریب و بازسازی اتفاق میافتد و بخشی دیگر با برنامهریزیها و ساماندهیهای ما اتفاق میافتد. ما نه تنها از سایر استانها به تهران مهاجرت داریم بلکه از شهر تهران هم به شهرستانهای استان تهران مهاجرت داریم و این امر تراکم را در حاشیه تهران زیاد میکند.
بهرامی توضیح داد: ماه گذشته در شورای آموزش و پرورش استان، محله به محله نقشهها را بررسی کردیم و مصوب شد شهرداریها به ما در تامین زمین در محلهایی که مشکل مدرسه داریم کمک کنند. اگر این امر محقق شود ما میتوانیم از ظرفیت سازمان نوسازی و خیرین استفاده کنیم. سال گذشته مجمع خیرین شهرستانهای استان تهران را داشتیم و استانداری ورامین متعهد شد که هر پروژهای که خیر تا ۳۰ درصد را کمک کنند، بقیه هزینه را از محل اعتبارات دولتی تامین کنند. این صورتجلسه شده است و تا هفته گذشته هفت الی هشت مورد آن را امضا کردیم، در اختیار دوستان در نوسازی است که در مرحله تهیه نقشه هستند.
مدیر کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران با بیان اینکه توانستیم ۴۳۰۰ ظرفیت جدید هنرستانی سال گذشته ایجاد کنیم، افزود: بخشی از این امر با بازطراحی و استفاده بهینه از امکانات و بخشی با تجهیز امکانات جدید انجام شد. در حوزه بهداشت نیز سال قبل نزدیک به ۷۰۰ اتاق بهداشت در مدارس تجهیز شد. در حوزه بحث تندرستی، در بهمن ماه کاروان فجر بانشاط را برای دانش آموزان داشتیم که برای حدود ۲۷۰۰ مدرسه امکانات تربیت بدنی و ورزشی ایجاد شد. برای سال تحصیلی ۱۴۰۳_۱۴۰۲ نیز در حال برنامه ریزی و تامین اعتبار هستیم. بخشی در تابستان و بخشی در طول سال تحصیلی محقق میشود.
بالغ بر یک میلیون دانش آموز در شهرستانهای استان تهرانبه گفته وی، سال گذشته در گستره شهرستانهای استان تهران، ۹۵۱ هزار و ۱۰۲ دانش آموز وجود داشته است و برای سال آینده پیش بینی میشود تعداد دانش آموزان شهرستانهای استان تهران به یک میلیون و ۲۶۹۱ تن برسد.
بهرامی با بیان اینکه سال گذشته ۳۰ هزار و ۳۴۷ کلاس درس در گستره شهرستانهای استان تهران داشتیم و پیش بینی میکنیم امسال ۳۱ هزار و ۱۹۰ کلاس درس داشته باشیم، افزود: الان ثبت نام میان پایه ها تقریبا انجام شده است و پیش بینی میکنیم ۱۱۴ هزار و ۸۰۰ نوآموز برای اول مهر داشته باشیم که تا این لحظه ۱۱۱ هزار و ۲۰۰ نوآموز سنجش سلامت را انجام دادهاند.
مدیر کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران همچنین در بخش دیگر سخنان خود درباره چگونگی ساخت مدارس توسط شرکتهای عمرانی، عنوان کرد: ماده ۱۸ قانون شوراهای آموزش و پرورش ماده ۱۸ انبوه سازان را مکلف میکند تا به ازای هر ۲۰۰ واحد یک مدرسه هم طبق ضوابط خاص احداث کنند. شرکتهای عمران از این قاعده مستثنی نیستند و باید مدرسه را بسازند و تحویل آموزش و پرورش دهند. چون این شرکتها خود متولی ساخت هستند، نوسازی فقط نظارت میکند و اگر عارضهای داشته باشد خود شرکتهای عمران باید به سازی کنند. از سوی دگر اگر مدرسهای مازاد باشد و دانش آموز نداشته باشد این امکان وجود دارد که به بخش خصوصی واگذار شود.
بیشتر مدارس تهران در بافت فرسوده و نیازمند تخریب و بازسازی استدر بخش دیگر این برنامه عباس زارع مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان تهران، اظهار کرد: امسال از ۱۸۳ مدرسهای که در دست اجرا داریم، ۱۰۰ مدرسه را در قالب ۱۰۹۱ کلاس و ۱۴۲ هزار مترمربع در شهریورماه تحویل میدهیم. استان تهران در کشور بالاترین آمار تحویل کلاس را دارد و ما از اول فروردین تا شهریورماه به ازای هر روز ۶ کلاس تحویل میدهیم.
وی افزود: از این ۱۰۰ مدرسه ۷۶ مدرسه در قالب ۸۶۰ کلاس برای شهرستانهای استان تهران است که حدود ۶۰ درصد این بافت فرسوده است و در تهران بیشتر مدارس نیازمند بازسازی در قالب تخریب و بازسازی قرار میگیرند چراکه در بافت فرسوده قرار دارند.
زارع درباره سرانه آموزشی استان تهران نیز توضیح داد: سرانه شهرستانهای استان تهران ۲.۸۴، سرانه شهر تهران ۴.۲، سرانه متوسط استان ۳.۸، سرانه متوسط کشور ۵.۲ و سرانه استاندارد ۸.۳ مترمربع به ازای هر دانش آموز است. بحث صنعتی سازی را در دستور کار داریم. امسال ۱۲ پروژه در شهرستانها و ۵ پروژه در اسلام شهر، ۲ پروژه در چهادانگه، ۱۰ پروژه در بهارستان و ۵ پروژه در رباط کریم مصوب شد که عملیات اجرایی آن آغاز شده است و تلاش میکنیم این پروژه ها را تا شهریور ماه و برخی دیگر را تا یکی دو ماه بعد تحویل دهیم.
مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان تهران با بیان اینکه مدارس به روش صنعتی سازی، ایمن و با رعایت آیین نامه ها ساخته میشوند، گفت: تقریبا ۱۱ پروژه از این تعداد با سیستم سازهای "پنلهای پیش ساخته"، سه مدرسه به روش سازههای "سبک" و سه مدرسه به روش "قالبهای ماندگار" ساخته میشوند.
شهرقدس و سرانه آموزشی بدوی درباره سرانه دانش آموزی استان تهران نیز اظهار کرد: شهر قدس بدترین شرایط را با ۱.۹۶ سرانه دانش آموزی دارد. سرانه دانش آموزی بهارستان با ۲.۱۹، سرانه دانش آموزی شهریار ۲.۰۲ است.حدود ۸ مدرسه را برای مهر ماه در شهریار تحویل میدهیم. برای ورامین چهار پروژه مصوب شده است.
در استان تهران مدرسه کانکسی نداریمزارع با بیان اینکه سال قبل مکان یابی نقطهای برای نوسازی مدارس انجام دادهایم و اولویت ما مدارس واقع در بافت فرسوده است، گفت: در استان تهران مدرسه کانکسی نداریم. حتی شعله مستقیم، بخاری نفتی و گازی کاملا در استان تهران حذف شده است و اگر باشد هم مربوط به مدارسی است که ملک استیجاری دارند که به لحاظ قانونی نمیتوانیم به این مدارس ورود کنیم. اصلا در مدارس دولتی این امر وجود ندارد. در حال حاضر نیز به استانداردسازی موتورخانههایی که مستهلک شدهاند توجه کردهایم. برخی از مدارسی که سال قبل تحویل دادیم مجهز به "دیگ چگالشی" هستند که یکی از آیتمهای مدرسه سبز است.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: بانک مرکزی افزایش قیمت شاخص بورس طلای جهانی قیمت روز خودرو مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران شهرستان های استان تهران سرانه دانش آموزی شهرستان ها برنامه ریزی بافت فرسوده داشته باشیم سال تحصیلی سال گذشته پیش بینی شرکت ها سال قبل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۸۸۰۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ممنوعیتهای تازه به سبک دهه ۶۰ در مدارس
روزنامه هم میهن در گزارشی به قلم شادی مکی به سختگیریهایی که در برخی مدارس میشود پرداخت و همچنین رفتار مدیران و معاونان را در این مدارس مورد بررسی قرار داد: در مدارس چه میگذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانشآموزان تعامل میکنند؟ اینها پرسشهای مهمی است که دانشآموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ میدهند. دانشآموزان میگویند که هنوز کیفهایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشیهای تلفنهمراه میگردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد میشود. هنوز اندازه و رنگ موی دانشآموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفتوآمدها کنترل میشود. با پسران رفتارهای نادرست میشود، برایشان جلسههای توجیهی برگزار میکنند و در این وضعیت دانشآموزان متولد دهههای ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسهداری با سختگیریهای دهه ۶۰ نمیروند، لجبازتر شدهاند.
کارشناسان آموزشی میگویند که با نسخههای قدیمی و تاریخانقضاگذشته نمیشود با این دانشآموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز بهتبع تحولات رخداده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیفها که نسلهای دهههای ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمیتواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزشها و قوانین است. کارشناسان میگویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمیپذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع استدانشآموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقهای است. کیانا یکی از دانشآموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچهها جلسهای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچهها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانشآموزی تطابق ندارد، همراهشان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی اینکار را نکرد.
درحالحاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچهها ببینند با بیاحترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک میگیرند. گاهی هم خانوادهها را صدا میکنند. بچهها هم وقتی این رفتارها را میبینند بیشتر لجبازی میکنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمیگیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد میکنند: «مثلاً ما را مجبور میکنند در بعضی از جشنوارههای مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار میدهد. چرا باید برخلاف خواستهمان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالیکه در مسائل مهمتر به خواستههای ما توجه نمیکنند.»
او ادامه میدهد: «مثلاً ما بهعنوان دانشآموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال بهدلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمانمان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواستهمان توجه نکردند. همه اینها درحالیاست که توجه به مدل موی دانشآموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهمتر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانشآموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچهها را میگردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانشآموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچهها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای سادهترین مسائل به آنها ناسزا میگویند و توهین میکنند. این کارها باعث لجبازی دانشآموزان میشود.»
مصرف سیگار، گل و لجبازی با مدیرانمعضل جدید مدیران مدرسه، اما حالا سیگارهای الکترونیکی است. «سال تحصیلی گذشته گروهی از دانشآموزان مدرسه موج سیگار کشیدن را راه انداختند. در آن زمان بچهها حوالی مدرسه سیگار میکشیدند. مسئولان مدرسه بعد از شناسایی بچههایی که این موج را راه انداخته بودند، آنها را اخراج کردند. مدتی بعد از این ماجرا متوجه شدم که تعدادی از بچهها در مدرسه سیگار الکترونیکی میفروشند و حتی برخی از دانشآموزان سیگار الکترونیکی را داخل مدرسه هم استفاده میکردند.»
این ماجرایی است که علیرضا ۱۶ ساله تعریف میکند. او، اما مصرف پاد یکی از انواع سیگارهای الکترونیک را از اسفندماه سال گذشته شروع کرده: «استفاده از پاد بهعنوان یکی از سیگارهای الکترونیکی، به من حس باحال بودن میدهد. من به لذتهای زودگذر دنیا آنقدر اهمیت نمیدهم که به خاطر ضررهای کم پاد، از آن استفاده نکنم. بههرحال قلیون و سیگار هم ضرر دارند، اما مردم استفاده میکنند. برخی معتادند و به نیکوتین نیاز دارند، برخی دیگر هم مثل نسل ما فقط خوششان میآید که از این سیگارهای الکترونیکی استفاده کنند.»
در مدرسه هومان ۱۵ ساله، اما فقط سیگارهای الکترونیکی استفاده نمیکنند، گل و سیگارهای معمولی هم در جمعشان پیدا میشود. هومان کلاس نهم است و استفاده از پاد را از تابستان سال گذشته شروع کرده. چرا کشیده؟ «دوستانم میکشیدند و من هم خوشم آمد که بکشم. اما اگر بدانم این سیگارها خیلی ضرر دارند، استفاده نمیکنم.»
او میگوید که در مدرسه آنها اتفاقات دیگری هم میافتد: «گل، ۴۰۰-۳۰۰هزار تومان است و خیلیها میکشند. سیگار معمولی هم مصرف میکنند.» برای دانشآموزان مدرسه آنها قیمت بالای گل، مهم نیست بههمیندلیل حتی هر روز میخرند. خانوادهها، اما بیخبرند: «بیشتر بچهها گل را بیرون از مدرسه میکشند و بسیاری از آنها بهدلیل مصرف همین مخدر دچار مشکلات روحی و روانی شدهاند.»
هومان اینها را میگوید و ادامه میدهد که چند وقت پیش، مسئولان مدرسه دستگاه تشخیص نیکوتین و گل خریدند تا از بچهها تست بگیرند، اما هیچوقت از آن استفاده نکردند: «مدیرمان با ما صحبت کرد که دیگر نکشیم. حتی محدودهای خارج از مدرسه را مشخص کرد و گفت که در آن محدوده سیگار نکشیم، اما دانشآموزان از روی لجبازی با مدیر دقیقاً در همان محدوده سیگار میکشند و فیلم و عکسش را در اینستاگرام منتشر میکنند.»
استیصال خانوادههاپدر دانشآموزی که بنا به اصرار فرزندش ناچار شده برای او سیگار الکترونیکی بخرد، میگوید که مصرف این سیگارها بهشدت بین دانشآموزان رایج شده. این پدر اواخر سال گذشته متوجه میشود که همه دوستان پسر ۱۴ سالهاش از این نوع سیگار استفاده میکنند: «پسرم هر خواستهای دارد، با ما مطرح میکند و ما هم اگر بدانیم خواستهاش معقول است، برایش تامین میکنیم.
اواخر سال گذشته او از ما خواست که برایش پاد بخریم.» والدین تحقیقاتی انجام داده و باتوجه به مضرات استفاده از این نوع سیگارها، از خریدن آن خودداری میکنند: «دوستان پسرم همه از این سیگارها استفاده میکنند. ما حدس زدیم که ممکن است وقتی دوستانش از این دستگاه استفاده میکنند، او هم بخواهد امتحان کند و از سیگار مصرفی سایرین استفاده کند. ترسیدیم دچار بیماریهای واگیردار ناشی از مصرف مشترک شود، بههمیندلیل تصمیم گرفتیم خودمان برایش سیگار الکترونیکی بخریم که حداقل از کیفیت آن اطمینان نسبی داشته باشیم. زیرا بیشتر این سیگارها چینی و قاچاق هستند و مشخص نیست از چه موادی در آنها استفاده میشود. برای خرید پاد، ۳ میلیون تومان هم پرداخت کردیم.» خانواده، اما حالا از کارشان پشیمان شدهاند.
اختلال در رشد مغزیمحمد هاشمیان، فوقتخصص ریه، اما شیوع استفاده از سیگارهای الکترونیکی در میان دانشآموزان را مهم میداند و به هممیهن میگوید: «باید ابتدا این موضوع بررسی شود که فلسفه ایجاد سیگارهای الکترونیکی چه بوده، زیرا این سیگارها ضرر زیادی دارند و در جهان تبدیل به معضلی برای سلامت جامعه شدهاند. ماجرا از آنجا شروع شد که بهدلیل خطرات استفاده از سیگار، پزشکان به مصرفکنندگان توصیه کردند تا مصرف سیگار را ترک کنند. زیرا سیگار علاوه بر اینکه عامل بسیاری از سرطانهاست مانند سرطان مثانه، پانکراس، معده و...، باعث بیماریهای انسدادی مزمن ریه هم میشود. این بیماری باعث التهاب راههای هوایی و تنگشدن آن میشود.»
او اضافه میکند که راهکارهای مختلفی برای ترک سیگار پیشنهاد شد که مشاورههای پزشکی و روانپزشکی، آدامس، برچسبهای نیکوتین، از جمله آنها بودند: «استفاده از سیگارهای الکترونیکی هم راهکار دیگری برای ترک سیگار بود. یعنی ورود این نوع سیگار به بازار به منظور کمک به ترک سیگار بود.»
این فوقتخصص ریه این را هم میگوید که مضرات این سیگارها، در اوایل تولیدش چندان معلوم نبود، اما بعد از مدتی برخی از ضررهای آن مشخص شد: «بعدها مشخص شد که این سیگارها موجب سرفه، ایجاد خلط؛ نفس تنگی و احتمالاً انسداد ریه میشود. مواد شیمیایی واردشده به بدن از طریق این سیگارها باعث التهاب ریه میشود که کنترلش سخت است. نیکوتین موجود در این سیگارها باعث افزایش تپش و انقباض قلب و بالا رفتن فشار خون میشود؛ بنابراین در جهان مصرف این سیگار به افراد عادی توصیه نمیشود.»
به گفته او درحالحاضر سازمان غذا و داروی آمریکا، مصرف سیگار الکترونیکی در راستای ترک سیگار را تایید نکرده است: «این سیگارها آثار بسیار مضر دیگری هم دارند که ممکن است در طول زمان مشخص شوند. حتی ممکن است این آثار بدتر از آثار سیگار هم باشند.»
هاشمیان درباره تاثیر مصرف سیگارهای الکترونیکی بر نوجوانان هم میگوید: «مطالعات نشان داده که این سیگارها هم برای رشد مغز نوجوانان مشکلساز است، هم روی سیستم جنسی و تولیدمثل آنها اثر میگذارد. حتی مصرف این نوع سیگارها توسط مادران باردار میتواند باعث ایجاد اختلال در جنین شود.»
توبیخ و اخراج بیفایده استفروغ تیموریان، جامعهشناس و کارشناس آموزشی که سالهاست در مقطع متوسطه تدریس میکند، اما با تایید شیوع و گسترش استفاده از انواع سیگارهای الکترونیکی در میان دانشآموزان به هممیهن میگوید: «مسائل مختلف در مدارس آنقدر زیاد است که مسائلی مثل کشیدن سیگار معمولی و الکترونیکی و حتی مخدر گل، عادی شده است. چندی پیش در مدرسهای که تدریس میکنم، بچهها را بهدلیل آوردن موبایل به مدرسه گشتند، بچهها موبایلها را پنهان کردند، اما در کیفهایشان وسایل زیادی مثل سیگار، حشیش، وسایل پیشگیری و قرص جلوگیری از بارداری پیدا شد.»
او معتقد است که بههرحال فضای مجازی روی رفتار دانشآموزان تاثیر گذاشته است: «زنان جامعه آنقدر با ناکامیهای مختلف مواجهاند که امروز بچهها با کشیدن سیگار یا مسائل مختلف دوست دارند خودشان را نشان دهند. خیلی از این دانشآموزان میخواهند بگویند، همانکارهایی را میتوانند انجام دهند که همسنوسالان شان انجام میدهند. نسل جدید به گونهای رفتار میکند که گویی چیزی برای از دست دادن ندارد.» بااینهمه او معتقد است که تنبیه، توبیخ و اخراج دانشآموزان در ارتباط با این مسائل بیفایده است.
تکرار سختگیری دهههای قبلحالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانشآموز در مدرسه که در دهههای گذشته هم رایج بود، آیا میتواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانشآموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ میدهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجهی دیگری ندارد. کیف دانشآموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسلهای دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آنزمان هم مورد اعتراض بچهها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر میرسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. بهجای بازرسی بچهها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگسازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانشآموز رفت.»
این جامعهشناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهمتر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگسازی با زور و خشونت انجام نمیشود. این نسل متفاوت از نسلهای گذشته فکر میکند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمیتوان مسئلهای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید میکند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر میپذیرند بههمیندلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانشآموزان نمیتوانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه میکند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»
با زور و خشونت نمیشوددانشآموزان امروز فرزندان والدین دهههای ۵۰ و ۶۰ هستند؛ نسلی که بهشدت تحت فشار جامعه و نسل پیش از خود بوده و برای تغییر سبک زندگیاش تلاش و هزینههای بسیاری پرداخت کرده است. سختگیریهایی که والدین در دوران نوجوانی با آن مواجه شدند، چه تاثیری بر اصول تربیتی آنها داشته است؟
تیموریان دراینباره میگوید: «معمولاً متولدین اواخر دهه ۸۰، والدینشان از نسل دهههای ۵۰ و ۶۰ هستند. فشارهایی که روی متولدین این دو دهه بود، ترسهای پنهان و سختگیریای که در مدرسه وجود داشت مثل رنگ جورابِ اصلاح صورت و... باعث شد پدران و مادران نخواهند همان تجربه را تکرار کنند، بنابراین آزادیهایی به فرزندشان دادهاند تا کمبودهای خودشان جبران شود. درحالیکه باید به چارچوب آزادیای که به فرزندشان میدهند، توجه کنند.»
به گفته این جامعهشناس نمیتوان با این دانشآموزان نسل جدید، با پند و نصیحت صحبت کرد: «دانشآموزان امروزی بهشدت از مسائل مذهبی گریزانند. بچههای امروز آگاه و مطالبهگرند و بهراحتی سر کلاس اعلام میکنند که درباره یک موضوع خاص صحبت نکنید، ما گوش نمیدهیم. بخش عمدهای از این رخدادها هم به مشکلاتی باز میگردد که در ساختار سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه وجود دارد.»
او تاکید میکند که فرهنگسازی و بالابردن سطح پذیرش دانشآموزان با زور و خشونت امکانپذیر نیست. متولیان تربیت و آموزش باید از جامعهشناسان، روانشناسان و افراد متخصص و باتجربه استفاده کنند و تیمی از این کارشناسان تشکیل دهند و با کمک آنها رویکرد مناسبی را برای تربیت نسل در پیش گرفت.
ما مقصریممدیر یک دبیرستان پسرانه هم که نخواست نامش در گزارش بیاید، میگوید که مصرف سیگارهای الکترونیکی نسبت به گذشته بیشتر و گرایش به استفاده از این وسیله در میان نوجوانان پررنگتر شده است.
او در گفتگو با هممیهن توضیح میدهد: «دانشآموزان معمولاً نمیتوانند برای انتخاب خود استدلالی بیاورند و نهایتاً تاکید میکنند که استفاده از این سیگارها بسیار کمتر از سیگارهای معمولی است و بههمیندلیل هم استفاده از آن ضرری ندارد. ازطرفدیگر گرایش دانشآموزان نسبت به انجام رفتارهای پرخطر نسبت به گذشته هیچ تغییری نداشته و همچنان مواردی مانند گرایش به سوءمصرف موادمخدر، الکل و رابطههای آسیبزا را در بر میگیرد. اما ممکن است میزان دسترسی دانشآموزان به این موارد نسبت به گذشته افزایش یافته باشد.»
این کارشناس آموزشی معتقد است که نوجوانان در حوزه ارزشهای اخلاقی دچار چالش چندانی نیستند، بلکه هنجارهای آنها تغییر کرده: «بهعنوان مثال گفتگو و لحن دانشآموزان نسبت به گذشته تغییر زیادی داشته است. آنها در گفتگوهای روزمره خود از کلمات و واژههایی استفاده میکنند که بار معنایی قشنگی ندارد یعنی کلمه یا ناسزایی که در گذشته حین دعوا و برای توهین بهکار میرفت، در مکالمات روزمرهشان استفاده میشود و اصلاً هم آن را توهینآمیز نمیدانند.»
نسلی که باید قانع شوداو تاکید میکند که جامعه بزرگسال ما نمیتواند به خوبی حوزه هنجارها و ارزشها را از یکدیگر تفکیک کند و بههمیندلیل قضاوت جامعه بزرگسالان نسبت به نوجوانان در برخی حوزهها چندان هم درست نیست: «من سرکشی و عصیانی در نوجوانان نمیبینم، معتقدم که تعبیرهای ما از این موضوع اشتباه است. این نسل، عصیانگر و سرکش نیست، اما بهواسطه تحولاتی که در جهان و ایران رخ داده، پرسشگر شده و باید قانع شود. یعنی باید بتوانیم به زبان این نسل درباره موضوعی به آنها توضیح دهیم و حق انتخاب را هم برایشان قائل شویم. اما ما چنین رفتاری نمیکنیم و واکنش طبیعی او به رفتار ما عصیان است.»
این کارشناس آموزشی میگوید که ساختارهای حاکم بر مسائل کلان کشور بیشتر بر باورهای کلان بچهها بهویژه دیدگاههای اعتقادی و مذهبی آنها تاثیری منفی داشته است. او اساسیترین راهکار برقراری تعامل مناسب با دانشآموزان را تغییر نگاه والدین و مربیان از مفهوم تربیت میداند: «در جامعه ما آنچه توسط والدین و نهادهای امنیتی رخ میدهد «کنترل رفتار» است بهجای مفهوم واقعی تربیت. تا فهمی در والدین و مربیان درباره تربیت و نقش آنها در این حوزه ایجاد نکنیم، راههای دیگر جواب نمیدهد. مثلاً در حوزه ایجاد نشاط در مدارس، باید توجه کرد که بچهها اسباب نشاط خودشان را جور میکنند، زیرا نیاز طبیعی آنها تفریح و شادی است و آنها میتوانند بهخوبی این فضا را در بازیها و دورهمیهایشان ایجاد کنند. به نظر من، روشهای غلط ما در برخورد با بچهها و مداخلههای تربیتیمان است که بهدلیل فهم غلط از مفهوم تربیت در میان متولیان است. فهم آنها مبتنی بر کنترل بیرونی است یعنی گمان میکنند طرف مقابل را باید بهنوعی کنترل و تربیت کنند که شبیه خودشان شود. به نظر من، تا وقتی این رویکرد در میان والدین و مربیان وجود دارد، نمیتوان از نوجوانان انتظار زیادی داشت.»
این کارشناس آموزش تاکید میکند که اسناد بالادستی مانند سند تحول آموزش تعریفهای خوبی از مفهوم تربیت ارائه داده، بنابراین مهم است که متولیان آموزش این موضوع را موردتوجه قرار دهند. درحالیکه این مسئله در کانون توجه متولیان آموزش نیست: «وقتی موضوعی در کانون توجه نیست، طبیعتاً تلاشی هم برای جاریشدن آن در سیستم آموزشی نمیشود.»
tags # معلم ، دانش آموزان سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟